Eerst was ik vrolijk vegetarisch

Eerst was ik vrolijk vegetarisch

Ribs & blues was niet mien koppie thee

Ja, ik was vrolijk vegetarisch

Ik deed er liever niet an mee

Eerst was ik vrolijk vegetarisch

Gien treurige meziek vör mij

Ja, ik was vrolijk vegetarisch:

Alennig grune eterij

Maor ’t blef niet altied zunnig.

Oeteindelijk kwam de ummekeer.

Nee, het blef niet altied zunnig.

Körtom, het werd aal minder weer.

Dus tegenswoordig in de Pinkstertied

kan ‘k mien diepere geveulens kwiet

In Roalte in een grote circustent

eet ik lekker Ribs & Bluestalent.

Blues in het Drents, Daniel Lohues heeft er patent op. Ik schreef het naar aanleiding van 15 jaar Ribs & Blues. De organisatie vroeg mij om een gedicht te maken. De hele tijd zoemdce het zinnnetje Ik ben vrolijk vegetarisch in mijn hoofd rond. uiteindelijk kwam er een liedje uit ... in dialect. Omdat ik het Sallands niet machtig ben, dan maar in mijn moerstaal. Altijd lastig om op te schrijven. Helemaal voor mij als stadsdrent. Ik spreek een allegaartje. In dit liedje, want het is niet echt een gedicht, maak ik gebruik van dezelfde soort herhaling als in het bluesidioom. I was walking down the street, dan nog een zinnetje en dan weer: I was walking down the street.