Geen deadlines meer. Geen verplichtingen van buiten. Nooit meer gekunstelde relaties zoeken met het dorp Raalte. Schrijven alleen maar omdat ik het zelf wil. Kortom, hier spreekt een dichter zonder dorp.
Zwemmen
bijna alles is overbodig in deze rivier
ik heb hier nauwelijks nog iets nodig
rubberbootjes varen stelselmatig
hersenspinsels uit mijn hoofd
fonteinkruid waterwaait in mijn gezicht
verstopt mijn oren en mijn ogen
de stroming streelt mijn voeten koel
de diepte kriebelt aan mijn tenen
met gemak dragen de waterarmen
mij geen kant geen wal maar oeverloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten