Soms is dichten ploeteren en zoeken. Onderstaande gedicht heb ik geschreven vanuit met het lot in het achterhoofd of preciezer met de aanvaarding ervan. Ik bleef er aan schaven, het ritme klopte niet, de klank stond mij tegen en ook over de symboliek was ik niet tevreden.
Later, en dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het einde van mijn dorpsdichterschap, kreeg het gedicht een andere betekenis. Dit gedicht zegt eigenlijk meer over poëzie dan over het lot.
Uiteindelijk heb ik een deel van de laatste twee strofes gerecyceld in het gedicht 'Raaltenaar'. Tja en wat moet je dan. Welk gedicht is het mooist? Welke moet afvallen? Ik ken ff niet kiezen. Dus hieronder zijn ze allebei.
Raaltenaar
Je werkt hier
Dus je woont hier
Je krijgt vrienden hier
Je krijgt kinderen hier
Je winkelt hier
Je kent het hier
Je wordt ouder hier
Het is je thuis
Dat je verder wilt
Ver weg van hier
Wordt steeds meer
Een verhaal dat je verzon
Wat er was en wat er is
Krijgt op den duur
Vanzelf betekenis.
Ik zie hem als een metgezel
Een vriend misschien,
Waarmee ik ’s avond laat
Aan de bar van het hotel
Na een lange, zware reis
Een biertje drink, een sigaret opsteek.
Ons zwijgen zegt genoeg.
Morgen is er vast gelegenheid,
Om zicht te krijgen op de zin van deze tocht
Met toeval nemen wij nu eenmaal geen genoegen.
Wanneer het leven ons niet geeft wat wij verwachten,
Voegen wij achteraf de voorbedachte rade toe.
Het verhaal dat wij verzinnen, wordt uiteindelijk waar:
Wat van belang is, krijgt op den duur betekenis.