Mijn jeugd heb ik doorgebracht in Angelslo in die tijd een moderne woonwijk in Emmen, die vooral bevolkt werd door fabrieksarbeiders en hun gezinnen.
Eén van mijn eerste vrienden was Jaap Munneke, een stoere blonde krullebol. Hij durfde dingen die niemand durfde. Het woord ‘streetwise' bestond nog niet. Maar Jaap zou het bij wijze van spreken hebben uitgevonden. Bij het afscheid van de lagere school vertelde meester Westerhof dat hij in ieder geval één jongen nooit zou vergeten. Drie maal raden wie dat was.
Ik ben Jaap ook nooit vergeten. Dat had onder andere te maken met het feit dat wij beiden als linkshandige jongens zijn begonnen in klas 1. Ik schrijf nog steeds met links en hoewel ik hem na de lagere schoolperiode nooit meer gezien heb, weet ik zeker dat hij zijn pen in de rechterhand houdt.
Jaap Munneke
Jaap zat naast mij in de eerste klas
van de Maranathaschool in Angelslo.
Zijn liefde voor juf Rozema was
van korte duur, omdat zij met rood
het eerste woordje dat hij schreef
met links, ontsierde met een rode streep.
Nooit heb ik begrepen waarom ik gespaard bleef,
want ook ik begon met de verkeerde hand.
Ze keek mij aan en lachte lief
Ik schreef verder, zij liep langzaam door.
Juf Rozema, waarom maakte u mij zo speciaal?
Jaap werd de eerste vriend die ik verloor.
